از ابتدای خلقت، سلامت بشر به گیاهان وابسته بوده است. به طورمتوسط یک چهارم داروهای تولیدی در جهان دارای منشأ گیاهی هستند که یا مستقیماً از گیاهان عصاره گیری شده اند و یا بر اساس ترکیب گیاهی فرمولاسیون و سنتز شده اند.
مورینگا درختی گرمسیری از خانواده گزهای روغنی است که شامل ۱۴ گونه می باشد. این درخت (Moringaceae) ، بسیار سریع رشد می کند و با کم آبی تطبیق پیدا کرده است.
مورینگا (Moringa oleifera) یک درخت بومی در هند می باشد که معمولا به عنوان درخت چوب طبل شناخته می شود. . این درخت تا حدود ۱۲ متر قد کشیده و در سال اول رویش خود دانه تولید می کند گزارش های زیادی دررابطه با ارزش غذایی گیاه مورینگا به صورت علمی و سنتی وجود دارد. مورینگا از قرن ها پیش کاربرد تغذیه ای و دارویی داشته است.
مورینگا در هند و آفریقا دربرنامه های تغذیه برای مبارزه با سوء تغذیه استفاده میشود. گیاه مورینگا در بین گیاهان،پرچمدار منابع آنتی اکسیدان ها،املاح معدنی، پروتئین ها،تمامی آمینو اسیدهای ضروری و غیرضروری،ترکیبات ضد التهابی و … میباشد وهمچنین مردم هند وآفریقا از مورینگا برای تصفیه آب چاه و نمک زدایی آب دریا نیزاستفاده می کنند.
مورینگا به صورت خوراکی برای کم خونی بیماری های مزمن، آرتروز، آسم، سرطان، یبوست،دیابت، اسهال، صرع، ورم معده، زخم معده، سردرد، بیماری قلبی عروقی (CVD)،نارسایی احتقانی قلب (CHF)، فشار خون بالا، چربی خون، سنگ کلیه (نفرولیتیاز)، افزایش میل جنسی، شیردهی، علائم یائسگی، پرکاری تیروئید، سوء تغذیه، کمبود ویتامین A، چاقی، بهبود وزن بدن و وضعیت تغذیه در بیماران مبتلا به HIV/AIDS، عفونت های فرصت طلب مرتبط با HIV/AIDS و عفونت انگل روده ای در سراسر دنیا به صورت مکمل غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.
مورینگا به صورت موضعی به عنوان یک ضد عفونی کننده و قابض استفاده می شود. همچنین برای درمان التهابات پوستی ، شوره سر، التهاب لثه، نیش مار، زگیل و بهبود زخم استفاده می شود.
روغن دانه مورینگا در غذاها، عطرها، محصولات مراقبت از پوست ومو استفاده می شود
مورینگا دارای ویتامین هایی نظیر ویتامین A، B، C، D، E و مواد معدنی چون کلسیم، آهن، پتاسیم،روی، منیزیم، سیلیس و منگنز است. پروتئین واسیدهای آمینه ضروری مانند متیونین، سیستین، تریپتوفان و لیزین .مواد مغذی موجود در این گیاه موجب آبرسانی و پاکسازی عمیق پوست شده و مواد مغذی مورد نیاز پوست را برطرف می کند. روغن استخراج شده از دانه ها و همچنین عصاره برگ درخت مورینگا کاربردهای فراوانی در محصولات تخصصی مراقبت از پوست و مو دارد.
عصاره گیاه مورینگا یکی از معدود عصاره هایی است که کاربردهای صنعتی،آرایشی ، بهداشتی، خوراکی و دارویی دارد. ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در این گیاه به بدن انسان در کاهش آسیب های اکسیداتیوکمک می کنند. به دلیل نگرانیهای مرتبط با ایمنی و سلامت غذا،متخصصین صنایع غذایی به دنبال جایگزین نمودن آنتی اکسیدان های سنتتیک با انواع آنتی اکسیدان های طبیعی هستند
از طرفی در دهه های اخیر استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک های شیمیایی باعث ایجاد مقاومت دارویی درون میکروارگانیسم ها شده است. لذا نیاز به یافتن ترکیبات ضد میکروبی جدید که دارای منشأ طبیعی و سازگار با محیط زیست باشند به شدت احساس می شود .
اثرات آنتی باکتریالی: مورینگا دارای اثرات آنتی باکتریالی است ودر بعضی مناطق برای قابل شرب کردن آب استفاده می شود.
در شرایط آزمایشگاهی، عصاره مورینگا باکتری های Staphylococcus aureus, Vibrio cholerae, Escherichiacoli Pseudomonas aeruginosa, and Staphylococcus aureus, coliform bacteria و سویه های دیگررا مهار می کند.
اثرات ضد قارچی: تحقیقات آزمایشگاهی نشان می دهد که عصاره برگ و دانه مورینگا دارای فعالیت ضد قارچی در برابر Trichophyton rubrum، Trichophyton mentagrophytes،
Epidermophyton floccosum و Microsporum canisمی باشند.
اثرات ضد التهابی: مطالعات نشان می دهد که مورینگا التهاب و ادم را کاهش می دهد.مورینگا برای اثرات ضد التهابی دربرندهای گوناگون استفاده شده است.
اثرات آنتی اکسیدانی: مورینگا حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند quercetin, kaempferol, gallic acid, chlorogenic acid, ellagic acid, ferulic acid, rutin, quercetin glucoside kaempferol rhamnoglucoside, procyanidin, و vanillinاست.
آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های A، C و E، بتاکاروتن، بتاسیتوسترول، کوئرستین و کامفرول موجود در دانه ها میتوانند از آسیب اکسیداتیو محافظت کنند.
مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که عصاره برگ می تواند رادیکال های سوپراکسید را از بین ببرد، از پراکسیداسیون غشاهای لیپیدی جلوگیری کند،
عصاره دارای خاصیت مهارکنندگی آنزیم آلفا گلوکوزیداز بیشتری می شود. عصاره برگ و بذر گیاه مورینگا دارای خاصیت مهار رادیکال آزاد و ترکیبات فنولی هستند که می توان این گیاه را به عنوان گیاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی معرفی کرد
ترکیبات فنولی گروه بزرگی از مواد طبیعی گیاهی شامل فلاونوئیدها، تانن ها و آنتوسیانین و غیره می باشند که معمولاً درمیوه ها، سبزیجات، برگ ها، آجیل ها، دانه ها، ریشه و در سایرقسمت های گیاه دیده می شوند. این مواد طیف گسترده ای از اثرات مطلوب زیستی ازجمله خواص آنتی اکسیدان اثر محافظتی مخاط روده و معده، ضد اسپاسم و ضد تومور دارند
سرعت جذب بالای روغن این گیاه در پوست سبب می شود که آنتی اکسیدان های قوی موجود با سرعت زیاد به سلول های پوست منتقل شود.
اثرات گوارشی: در مطالعات حیوانی،زخم معده ناشی از آسپرین و زخم معده مزمن ناشی از اسیداستیک، عصاره جوانه گل مورینگا و عصاره برگ باعث کاهش زخم وبهبود گردیده است.مکانیسم دراثر مدولاسیون ۵-HT3 گیرنده های روی بافت معده می باشد.
اثرات ضد آفتاب: داده ها نشان می دهد که عصاره برگ مورینگا می تواند نور ماوراء بنفش را جذب کند. عصاره های آبی، متانولی و الکلی در غلظت های ۲% تا۴ درصد دارای فاکتور محافظتی در برابر آفتاب (SPF) در حدود ۲ بودند. عصاره استخراج شده از برگ درخت مورینگا دارای ترکیباتی از جمله ایزوتیوسیانات ها ، فلاونوئیدها و اسیدهای فنلی با خاصیت آنتی اکسیدانی در برابر رادیکال های آزاد میباشد.
اشعه UV نور خورشید ، عامل اصلی ایجاد رادیکال های آزاد در سلول های پوستی است که منجر به پیری زودرس می شود. اما آنتی اکسیدان های موجود در عصاره برگ درخت مورینگا از آسیب رساندن رادیکال های آزاد به سلول های سالم پوست جلوگیری می کنند و پوست را شاداب و جوان نگه می دارند. همچنین این عصاره التهاب را کاهش داده و پوست تحریک شده را تسکین می بخشد.
اثرات ترمیم زخم: داده ها نشان می دهد که عصاره برگ ، پالپ و دانه مورینگا باعث افزایش سرعت التیام زخم، افزایش استحکام پوست جدید و کاهش ناحیه اسکار می شود. برگها منبع غنی از ویتامین A (در کلاژن سازی موثر است، عنصر حیاتی که پوست شما از آن ساخته شده است)و C (به ترمیم سلول های آسیب دیده پوست کمک می کندو به مبارزه با علائم پیری کمک می کند)